Na regen (sneeuw/ijs/kou) komt zonneschijn... :)
Door: Caroline
Blijf op de hoogte en volg Caroline
11 Februari 2012 | Letland, Riga
Lieve mensen,
How's life? I hope ok! Het is alweer een hele tijd geleden dat ik hier voor het laatst wat geschreven heb, dus wordt het weer eens de hoogste tijd voor een update betreffende de belevenissen en avonturen van deze studiewurm uit het hoge koude noorden.
Om eerlijk te zijn, waren de afgelopen weken nogal turbulent en heftig te noemen. Wat betreft mijn gezondheid het volgende: na een heel leger aan artsen en vele onderzoeken verder kan ik melden dat een diagnose eindelijk gesteld is: volgend de reumatoloog blijk ik een milde vorm van SLE te hebben. Dit is kort gezegd een auto-immuunaandoening waarbij het lichaam antistoffen tegen zichzelf aanmaakt. Het is helaas chronisch, maar met de juiste medicatie (heb nu Plaquenil voorgeschreven gekregen en merk dat ik me langzaamaan eindelijk weer wat beter ga voelen), een aangepaste lifestyle (o.a. veel rust en helaas geen zonnebaden meer voor Caro :( ) en een positieve levensinstelling, kan hopelijk een staat van remissie worden bereikt waarbij de episodes niet meer zo vreselijk heftig zullen zijn als de laatste tijd het geval was.
Ondanks dat ik me de laatste maanden tamelijk ziek en lamlendig heb gevoeld, heb ik uiteindelijk alle gemiste examens weten te behalen (de meeste zelfs ook nog met mooie punten, ik lijk wel een echte studiewurm... ;) ).
Er stond afgelopen week nog 1 belangrijke toets op het programma waarvoor ik hard aan de studie was. Totdat ik woensdagnacht werd gewekt door het geluid van druppelend water. Aangezien het hier momenteel rond de -20 graden is, kon dat dus onmogelijk regen zijn. Er kwam allemaal water uit het plafond naar beneden als gevolg van een enorme lekkage in een leegstaande (net totaal gerenoveerde) woning 2 etages boven mij (poepiedeluxe penthouse van 200 m2). Het werd met de minuut erger en het leek uiteindelijk wel een tropische regenbui in mijn huis. Het water kwam zelfs in stromen uit de lampen!! De hoofdkraan zit hier in dit gebouw achter slot en grendel, dus er kon niets gedaan worden behalve dweilen en emmers water legen. Helaas wilde de brandweer niet komen en de huismeester is doof dus hoorde de telefoon niet. Mijn buurjongen (die gelukkig wel wakker was geworden en me meteen kwam helpen) en ik waren juist bezig alle waardevolle spullen uit mijn appartement te halen, toen tot overmaak van ramp met een enorme klap een deel van het plafond naar beneden kwam. Uiteraard met 100'en liters water erachteraan! Mijn hele huis stond blank, het was een ware nachtmerrie... Ik had echt het gevoel dat ik in een hele foute horrorfilm was beland en hoopte dat ieder moment de wekker zou afgaan en dat alles een grote nare droom zou zijn. Helaas bleek dit laatste niet het geval...
Gelukkig heb ik meteen hulp en steun gekregen van allemaal lieve vrienden alhier. In tijden van nood kom je er pas echt achter hoe waardevol de mensen zijn, heel bijzonder! Uiteindelijk kwam dan toch ook de brandweer, de politie, etc. en stond mijn hele huis ineens vol vreemde mensen, heel bizar!
In plaats van te studeren, ben ik de hele donderdag bezig geweest al het water en troep die uit het plafond gekomen was op de ruimen om zo i.i.g. de schade voor mijn benedenburen enigszins trachten te beperken. 's Avonds heb ik uiteindelijk nog ergens de kracht vandaan weten te toveren om me aan de studie te begeven, want ik moest de dag erna dat histologie examen schrijven. Ik weet niet hoe ik het gedaan heb, maar ik heb ook die laatste toets gehaald en mag met gepaste trots vertellen dat ik dan nu ook eindelijk na hard en lang zwoegen mijn eerste jaar geneeskunde heb volbracht :)! Dinsdag a.s. begin ik met het derde semester.
Maar nu is het eerst tijd voor een beetje relaxatie na al die ellende en stress. Mijn vader is momenteel hier in Riga en we hebben ondanks al het gedoe en geregel een fijne tijd samen. Volgende week verneem ik wanneer en hoe de schade in mijn appartement hersteld gaat worden. Tot dan kampeer ik hier nog even vrolijk verder... Mijn papa zit gelukkig hoog en droog in een mooi hotel hier om de hoek (wel chijl, ik kan daar lekker mee ontbijten).
Lieve mensen, graag wil ik jullie allen vanuit heel mijn hart danken voor de morele steun en de bemoedigende woorden die zeker in moeilijke tijden zo enorm waardevol zijn! Ik ben dankbaar voor alle vriendschap en steun die ik dusver heb mogen ontvangen. Ook bedankt voor de vele kaarten, pakketjes skype/telefoongesprekken en mails die me met grote regelmaat bereiken. Jullie zijn stuk voor stuk grote kanjers en mis jullie iedere dag!
Blijf gezond, positief, gelukkig en geniet van het leven iedere dag :)!
Veel liefs en dikke knuffels uit een bitterkoud, maar zonnig Riga!
Caro de ijswurm en de 2 huistijgers (die zich momenteel even in een kleine winterslaap bevinden)!
How's life? I hope ok! Het is alweer een hele tijd geleden dat ik hier voor het laatst wat geschreven heb, dus wordt het weer eens de hoogste tijd voor een update betreffende de belevenissen en avonturen van deze studiewurm uit het hoge koude noorden.
Om eerlijk te zijn, waren de afgelopen weken nogal turbulent en heftig te noemen. Wat betreft mijn gezondheid het volgende: na een heel leger aan artsen en vele onderzoeken verder kan ik melden dat een diagnose eindelijk gesteld is: volgend de reumatoloog blijk ik een milde vorm van SLE te hebben. Dit is kort gezegd een auto-immuunaandoening waarbij het lichaam antistoffen tegen zichzelf aanmaakt. Het is helaas chronisch, maar met de juiste medicatie (heb nu Plaquenil voorgeschreven gekregen en merk dat ik me langzaamaan eindelijk weer wat beter ga voelen), een aangepaste lifestyle (o.a. veel rust en helaas geen zonnebaden meer voor Caro :( ) en een positieve levensinstelling, kan hopelijk een staat van remissie worden bereikt waarbij de episodes niet meer zo vreselijk heftig zullen zijn als de laatste tijd het geval was.
Ondanks dat ik me de laatste maanden tamelijk ziek en lamlendig heb gevoeld, heb ik uiteindelijk alle gemiste examens weten te behalen (de meeste zelfs ook nog met mooie punten, ik lijk wel een echte studiewurm... ;) ).
Er stond afgelopen week nog 1 belangrijke toets op het programma waarvoor ik hard aan de studie was. Totdat ik woensdagnacht werd gewekt door het geluid van druppelend water. Aangezien het hier momenteel rond de -20 graden is, kon dat dus onmogelijk regen zijn. Er kwam allemaal water uit het plafond naar beneden als gevolg van een enorme lekkage in een leegstaande (net totaal gerenoveerde) woning 2 etages boven mij (poepiedeluxe penthouse van 200 m2). Het werd met de minuut erger en het leek uiteindelijk wel een tropische regenbui in mijn huis. Het water kwam zelfs in stromen uit de lampen!! De hoofdkraan zit hier in dit gebouw achter slot en grendel, dus er kon niets gedaan worden behalve dweilen en emmers water legen. Helaas wilde de brandweer niet komen en de huismeester is doof dus hoorde de telefoon niet. Mijn buurjongen (die gelukkig wel wakker was geworden en me meteen kwam helpen) en ik waren juist bezig alle waardevolle spullen uit mijn appartement te halen, toen tot overmaak van ramp met een enorme klap een deel van het plafond naar beneden kwam. Uiteraard met 100'en liters water erachteraan! Mijn hele huis stond blank, het was een ware nachtmerrie... Ik had echt het gevoel dat ik in een hele foute horrorfilm was beland en hoopte dat ieder moment de wekker zou afgaan en dat alles een grote nare droom zou zijn. Helaas bleek dit laatste niet het geval...
Gelukkig heb ik meteen hulp en steun gekregen van allemaal lieve vrienden alhier. In tijden van nood kom je er pas echt achter hoe waardevol de mensen zijn, heel bijzonder! Uiteindelijk kwam dan toch ook de brandweer, de politie, etc. en stond mijn hele huis ineens vol vreemde mensen, heel bizar!
In plaats van te studeren, ben ik de hele donderdag bezig geweest al het water en troep die uit het plafond gekomen was op de ruimen om zo i.i.g. de schade voor mijn benedenburen enigszins trachten te beperken. 's Avonds heb ik uiteindelijk nog ergens de kracht vandaan weten te toveren om me aan de studie te begeven, want ik moest de dag erna dat histologie examen schrijven. Ik weet niet hoe ik het gedaan heb, maar ik heb ook die laatste toets gehaald en mag met gepaste trots vertellen dat ik dan nu ook eindelijk na hard en lang zwoegen mijn eerste jaar geneeskunde heb volbracht :)! Dinsdag a.s. begin ik met het derde semester.
Maar nu is het eerst tijd voor een beetje relaxatie na al die ellende en stress. Mijn vader is momenteel hier in Riga en we hebben ondanks al het gedoe en geregel een fijne tijd samen. Volgende week verneem ik wanneer en hoe de schade in mijn appartement hersteld gaat worden. Tot dan kampeer ik hier nog even vrolijk verder... Mijn papa zit gelukkig hoog en droog in een mooi hotel hier om de hoek (wel chijl, ik kan daar lekker mee ontbijten).
Lieve mensen, graag wil ik jullie allen vanuit heel mijn hart danken voor de morele steun en de bemoedigende woorden die zeker in moeilijke tijden zo enorm waardevol zijn! Ik ben dankbaar voor alle vriendschap en steun die ik dusver heb mogen ontvangen. Ook bedankt voor de vele kaarten, pakketjes skype/telefoongesprekken en mails die me met grote regelmaat bereiken. Jullie zijn stuk voor stuk grote kanjers en mis jullie iedere dag!
Blijf gezond, positief, gelukkig en geniet van het leven iedere dag :)!
Veel liefs en dikke knuffels uit een bitterkoud, maar zonnig Riga!
Caro de ijswurm en de 2 huistijgers (die zich momenteel even in een kleine winterslaap bevinden)!
-
11 Februari 2012 - 18:06
Afrikaanse Caro:
Hi meis,
Supergoed hoor! Geniet van je weekend met je pa, lekker energie opdoen!
liefs! -
11 Februari 2012 - 18:06
Afrikaanse Caro:
Hi meis,
Supergoed hoor! Geniet van je weekend met je pa, lekker energie opdoen!
liefs! -
12 Februari 2012 - 07:46
Mam:
Hi Caro,
Wat een verhaal zeg, je kunt goed schrijven, ik wist alles al natuurlijk, maar toch als je dit weer leest dan lijkt het inderdaad op een grote nachtmerrie. Maar gelukkig heeft jouw kracht ertoe bijgedragen om weer orde te scheppen. Ik ben heel trots op je dat je ondanks alles, en de vele pijnen geslaagd bent en je nu 2e jaars mag noemen.
Nu weer beter worden, je app. op orde en gewoon rustig doorgaan.
Heel veel liefs uit een zonnig Javea,xxxxxx -
13 Februari 2012 - 08:32
Naomi:
Damn Caro, ik wed dat als je mee doet met de lotterij dat je die wint, want er moet toch een compensatie zijn voor alle ellende. Tjûh nee, je kunt iig niet zeggen dat je niets meemaakt. Trouwens, petje af met het behalen van je eerste studiejaar. Ik blijf het zeggen: vind het knap dat je het allemaal gedraaid krijgt én geweldig dat je zo'n studiebol bent!
You go, girl!
Het wordt toch echt eens tijd dat we elkaar treffen als je weer in NL bent.
Daarnaast moet ik ook echt een keer bij jou op bezoek komen in Riga. Maar ja, ik ben diezelfde lotterij aan het winnen (if you catch my drift).
Take care, love!
xxx
-
14 Februari 2012 - 08:54
José:
Hoi Caroline,, alles weer goed met jou ?? ik hoop het ,, allereerst proficiat met het behalen van je eerste studiejaar goed van jou en ook succes met het 2de jaar,, dat gaat zeker ook weer lukken met jouw inzet geweldig.
Wat een verhaal alweer wat je hebt meegemaakt, je leven is wel niet saai te noemen, maar het lijkt me wel verschrikkelijk,, hopelijk is alles weer goed gekomen, de poezen zullen toch ook wel bang geweest zijn, wat een pech heb je altijd , maar kop op.. het lukt je steeds weer om vrolijk verder te gaan je mag trots zijn op jezelf.
Heel veel liefs en groetjes..José -
20 Februari 2012 - 23:49
Roland:
Hoi Caroline,
Wat een verhaal schrijf je daar weer, lijkt wel een fragment uit een spannende thriller film.
Wat jij niet allemaal meemaakt zeg...
Knap ook hoe je de draad gewoon weer oppakt, wat voor een narigheid je allemaal meemaakt, gewoon weer verder studeren en je examen halen, ik heb er alleen maar lof voor!
Ook hier in Maastricht is het Russisch koud geweest gedurende een paar weken, die Elfstedentocht hadden ze hier wel makkelijk kunnen laten doorgaan.
Nu de Vastelaovend wordt ook gevierd tussen de sneeuwbuien door, al scheen de zon vandaag weer eens.
Maar het is bijna maart en dan is de lente ook niet meer zo ver weg, ook in Riga.
Veel sterkte gewenst met het herstel van je appartement, succes verder met de studie en uiteraard ook een goede gezondheid.
En als je nog een taxi nodig hebt laat je maar wat weten.
Groetjes vaan groete neef Roland. -
27 Februari 2012 - 10:26
Naomi:
Hej Vrouwke,
Ik wou het onderstaande met je delen, maar tot de conclusie gekomen dat ik je e-mail adres niet heb. Nu ben ik niet zo'n typetje dat iedere funny mail doorstuur (want ik vind ze niet allemaal zo funny), maar deze vond ik toch echt wel iets voor jou.
XXX Nanneke
WAAROM komen en gaan bepaalde mensen in je leven?
Jouw reactie zal interessant zijn.
Let goed op wat je leest.
Nadat je het gelezen hebt zul je de reden weten
Waarom het naar je toe gestuurd was.
Hier gaat het:
Mensen komen in je leven om een bepaalde reden,
Een seizoen of een heel leven.
Als je weet om welke reden het is, weet je wat je voor deze persoon kunt doen.
Als iemand in je leven is om een reden, is het gewoonlijk omdat je een behoefte hebt geuit.
Ze zijn gekomen om je te helpen door een moeilijkheid heen, je te begeleiden met ondersteuning en je fysiek, emotioneel of spiritueel te helpen.
Ze lijken door God gestuurd en dat zijn ze ook.
Ze zijn er om een reden waarvan Hij het nodig vind dat ze er zijn.
Dan, zonder dat jij iets verkeerd doet, of op zomaar een moment, zegt of doet deze persoon iets om de relatie te beëindigen.
Soms gaan ze dood, soms lopen ze weg.
Soms keren ze zich tegen jou en dwingen je tot een standpunt.
Wat we ons dan moeten realiseren, is dat aan onze behoefte is voldaan, onze wens is vervuld, hun werk is gedaan. Het gebed dat je opzond is beantwoord en nu is het tijd om verder te gaan.
Sommige mensen komen in je leven voor een seizoen, omdat het jouw beurt is om te delen, te groeien of te leren.
Zij brengen je een ervaring van vrede of ze brengen je aan het lachen. Ze kunnen je iets leren dat je nog nooit gedaan hebt.
Ze geven je gewoonlijk een ongelooflijke hoeveelheid vreugde.
Geloof het , het is echt , maar slechts voor een seizoen.
Relaties voor de duur van je leven, leren je levenslessen, dingen waar je op kunt bouwen om zo een solide emotionele fundering te hebben.
Het is jouw taak de lessen te accepteren.
Hou van die persoon en stop wat je hebt geleerd in alle relaties en situaties van je leven.
Men zegt: 'Liefde is blind maar vriendschap is helderziend'.
Dank je dat je een deel van mijn leven bent, of het nu is om een reden, voor een seizoen of voor het hele leven is.
-
27 Februari 2012 - 21:09
Caro S:
Lieve Nan, ook ik heb jouw e-mail adres helaas niet meer. Bij deze het mijne: carolinemaximesepp@gmail.com
Ik hoop snel van je te horen! Kan uiteraard ook via skype :)!
Dikke poen uit een winters Riga ! xxx -
29 Februari 2012 - 09:54
Mam:
lieve Caro,
Hopelijk doet het kuren in Jurmala je goed en kun je de accu weer opladen. Vooral even heel veel rust, lekker niksen, lezen en zwemmen, dan komt alles weer goed.
Heel veel liefs en zonnige groetjes,
Mam xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
